“J-Jacob?” vroeg ik geschokt. “Wat doe jij hier?” Hij keek mij schuldig aan en draaide ze zich dan om naar Julie’s ouders, die mij blij aankeken.
“Audrey, waarom heb jij mij niet eerder verteld dat deze jongeman je vriend is?” Dit was de druppel. Ik kon Jacob niet geloven. Wie dacht hij dat hij was?
“WAAROM?!” riep ik. “Je had me beloofd dat we het op mijn tempo gingen doen en dan doe je dit!” Jacob begon nog schuldiger te kijken dan daarvoor, maar het hield mij niet tegen.
“So-“
“Durf nu niet sorry te zeggen. Buiten,” onderbrak ik hem. “Ik wil je nooit meer zien.” Julie kon niet geloven wat ik had gezegd en haar ouders keken verbaasd. Jacob probeerde mij nog van gedachten te doen veranderen, maar ik liep langs hem naar mijn kamer. Ik kon dit niet geloven, waarom heeft hij mij voor een voldongen feit gezet.
Voor Hoofdstuk 10 was ik het vergeten, maar nu al een stukje voor jullie van Hoofdstuk 11.
Komt de relatie tussen Jacob en Audrey nog goed? Of gaat Audrey haar geluk elders zoeken? Dit en nog veel meer in Hoofdstuk van Mijn Imprint of Mijn Imprint - Blog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten